Makijaż permanentny

Makijaż permanentny, zwany też mikropigmentacją, to coraz popularniejszy zabieg kosmetyczny. Służy przede wszystkim poprawie urody. Jest też wykonywany celem zwiększenia komfortu osób borykających się ze zmianami chorobowymi. Co trzeba wiedzieć o makijażu permanentnym?

Co to jest makijaż permanentny

Makijaż permanentny to sposób na wydobycie atutów i poprawę niedoskonałości czy defektów w wyglądzie. Mikropigmentacja polega na wprowadzeniu barwników do głębszych warstw naskórka. Najczęściej dotyczy brwi, ust i oczu. Warto dodać, że makijaż permanentny to nie to samo, co tatuaż. Od tego ostatniego różni się m.in. głębokością umieszczenia pigmentu i trwałością.

Kiedy makijaż permanentny

Linergiści najczęściej wykonują makijaż permanentny w celu korekty kształtu oraz wyrównania naturalnych asymetrii brwi lub ust, wzmocnienia kolorytu warg czy optycznego powiększenia oczu. Makijaż trwały może również służyć celom medycznym, np. odtworzeniu brodawek sutkowych, brwi, linii włosów lub kamuflowaniu blizn i zmian dermatologicznych.

Jak przebiega mikropigmentacja

Zabieg makijażu permanentnego jest wykonywany z zachowaniem zasad higieniczno-sanitarnych. W trakcie procedury linergista posługuje się specjalistycznym urządzeniem. Podczas zabiegu używane są sterylne, jednorazowe igły i pigmenty, które muszą spełniać specjalne wymagania. Przed rozpoczęciem procedury specjalista dobiera pigmenty i szczegółowo planuje makijaż. W ciągu 3 miesięcy od zabiegu ma zazwyczaj miejsce spotkanie dopełniające.

Zalecenia po zabiegu makijażu permanentnego

Po zabiegu makijażu permanentnego trzeba przemywać napigmentowane miejsca łagodnym środkiem antyseptycznym i osuszać je jednorazowymi ręcznikami papierowymi.

Linergiści rekomendują też stosowanie zimnych, suchych okładów na oczy i brwi (niezalecane na usta) oraz smarowanie obszaru zabiegowego niewielką ilością wazeliny, bez tworzenia okluzji (po 2-3 dniach od procedury, bo wcześniej gojenie powinno przebiegać „na sucho”). Dodatkowo należy zakupić nowy (wolny od drobnoustrojów) tusz do rzęs.

Ponadto po procedurze trzeba się wystrzegać ekspozycji na słońce i opalania w solarium, korzystania z sauny i basenu oraz unikać wysiłku fizycznego. Na skórę objętą mikropigmentacją nie należy też stosować środków drażniących czy wysuszających, mechanicznego złuszczania oraz makijażu. Powinno się również zrezygnować z picia alkoholu.

Powikłania medyczne po zabiegu makijażu permanentnego

Do najpoważniejszych, ale niezwykle rzadkich, powikłań po zabiegu makijażu permanentnego należy zakażenie wirusem HBV, HCV lub HIV. Ponadto może dojść do infekcji wirusem opryszczki, zakażenia bakteryjnego (w przypadku niezachowania zasad higieny) czy reakcji alergicznej. Dodatkowo konsekwencjami procedury bywają pęknięte naczynia i krwiaki czy zapalenie spojówek, a niekiedy i rogówki.

Powikłania estetyczne po zabiegu makijażu permanentnego

Zabieg makijażu permanentnego może też skutkować powikłaniami estetycznymi. Najczęstsze z nich to przerysowanie konturów, asymetria czy migracja pigmentu (często spowodowana jego niską jakością lub zbyt agresywną pracą). Warto dodać, że istnieją techniki, które pozwalają na poprawę nieudanej mikropigmentacji. Należy do nich pigmentacja korygująca, laseroterpia czy stosowanie preparatów rozjaśniających.

Ile utrzymuje się makijaż permanentny

Dobrze wykonany makijaż permanentny utrzymuje się od kilku miesięcy do kilku lat. Ten czas zależy od miejsca wykonania mikropigmentacji i wielu innych czynników. Trzeba podkreślić, że stopniowe wyłuszczanie naskórka oraz zanikanie makijażu permanentnego jest zjawiskiem naturalnym i nie można go powstrzymać.

Jak dbać o makijaż permanentny

Osoby z makijażem permanentnym powinny pamiętać o prawidłowej pielęgnacji skóry objętej mikropigmentacją. Należy odpowiednio nawilżać ten obszar i nie narażać go na nadmierne promieniowanie UV. Ponadto specjaliści zalecają uzupełnienie zabiegu co 1-2 lata.

Główne przeciwwskazania do mikropigmentacji

Linergiści nie wykonują makijażu permanentnego w sytuacjach, takich jak:

• ciąża;
• choroby skóry, np. czynna opryszczka, łuszczyca;
• alergie;
• infekcje;
• cukrzyca;
• hemofilia;
• przyjmowanie leków sterydowych i przeciwzakrzepowych.

Źródła:

1. A. Kołodziejczak (red.), Kosmetologia, Warszawa 2020, t. 2, s. 536-549
2. A. Przylipiak (red.), Medycyna estetyczna. Podręcznik dla studentów kosmetologii, Warszawa 2022, s. 525-529