Operacja nosa

Operacja nosa, określana też jako rynoplastyka lub rhinoplastyka, to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgii plastycznej. Prowadzi do zmiany wyglądu nosa. Wskazaniem do rynoplastyki może być niezadowolenie z kształtu nosa, niedrożność narządu lub jedno i drugie. Co warto wiedzieć o plastyce nosa?

Czym jest operacja nosa

Operacja nosa może zmienić rozmiar, kształt lub proporcje tego narządu. Zabieg wykonuje się, by naprawić deformacje spowodowane urazem, skorygować wadę wrodzoną lub rozwiązać problemy funkcjonalne (np. zaburzenia drożności przewodów nosa, chrapanie czy bezdech senny). Czasem zarówno wskazania estetyczne, jak i medyczne występują jednocześnie.

Co może zmienić plastyka nosa

Pacjenci zgłaszający się na rynoplastykę najczęściej proszą o zmniejszenie nosa. Podczas takiej operacji można również wyrównać pewne nieregularności jego kształtu. Rhinoplastykę wykonuje się także w przypadku krzywego nosa. Ponadto chirurdzy operują nosy z garbem czy zbyt szerokie. Niekiedy plastyka nosa dotyczy jego skrzydełek lub czubka. Nos da się także powiększyć, choć jest to raczej domeną chirurgii rekonstrukcyjnej.

Dla kogo operacja nosa

Rhinoplastyka z przyczyn estetycznych jest wykonywana u osób dorosłych, bo dopiero wtedy zakończony zostaje wzrost i rozwój struktur anatomicznych nosa. W wyjątkowych przypadkach, np. po złamaniu czy urazie, operację można wykonać wcześniej.

Najwięcej osób poddaje się plastyce nosa przed 40. rokiem życia. Jednak operacja jest coraz częściej przeprowadzana u starszych pacjentów, którzy skarżą się na opadanie czy powiększenie nosa związane z wiekiem.

Przygotowanie do rynoplastyki

W ramach przygotowania do operacji nosa odbywa się konsultacja z chirurgiem. W trakcie wizyty pacjent ma okazję przedstawić swoje potrzeby i oczekiwania. Lekarz natomiast ocenia możliwość wykonania zmian oraz omawia przebieg zabiegu i spodziewane rezultaty.

Ponadto przed plastyką nosa trzeba odbyć spotkanie z anestezjologiem, wykonać wybrane badania i – na 7 dni przed zabiegiem – zrezygnować z zażywania leków wpływających na krzepliwość krwi (stale stosowane preparaty można odstawić jedynie w porozumieniu z lekarzem prowadzącym).

Jak przebiega rynoplastyka

Operacje nosa wykonują chirurdzy plastyczni i niektórzy laryngolodzy. Zabieg na ogół odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Rzadziej, np. przy korekcji czubka nosa, stosowane jest znieczulenie miejscowe.

Operacje nosa przeprowadza się technikami, takimi jak:

• metoda otwarta: polega na przecięciu skóry u podstawy kolumienki nosa. Umożliwia wykonanie precyzyjnego zabiegu pod kontrolą wzroku. Po operacji pozostaje mała blizna;
• metoda zamknięta: to klasyczna technika, polegająca na wykonaniu cięć wewnątrz nosa. Nie pozostawia blizn.

Plastyka nosa trwa 1-3 godziny. Po operacji zazwyczaj trzeba pozostać w szpitalu.

Rekonwalescencja po plastyce nosa

Rekonwalescencja po operacji trwa na ogół około 2 tygodni. Przez pierwsze 7 dni zaleca się szczególną ostrożność. Opatrunek (zwykle składający się m.in. z gipsu) trzeba nosić 7-10 dni. Jeśli operacja wymagała założenia szwów nierozpuszczalnych, zdejmuje się je po tygodniu.

Po zabiegu często występują tymczasowe obrzęki oraz sińce na powiekach i policzkach.

Mogą się też pojawić m.in.:

• krwawienie;
• przetrwały obrzęk;
• infekcja;
• skrzywienia;
• zniekształcenia;
• zaburzenie drożności.

Znaczące powikłania – według różnych źródeł – stanowią 1,8-18%.

Efekty operacji nosa

By zobaczyć rezultat operacji, trzeba się uzbroić w cierpliwość. Ostateczny kształt nosa widać w kilka miesięcy po plastyce, a często – dopiero po roku. Blizny pooperacyjne są mało zauważalne.

Niezależnie od przyczyn wykonania, plastyka nosa znacznie podnosi jakość życia pacjenta. Rezultaty operacji są trwałe. Do zmiany kształtu nosa może jednak dojść w wyniku urazu oraz naturalnego procesu starzenia się.

W przypadku niepowodzenia plastyki nosa, istnieje możliwość reoperacji.

Niechirurgiczna korekcja nosa

Niewielkie niedoskonałości estetyczne w obszarze nosa można tymczasowo poprawić również metodami niechirurgicznymi. W tym celu lekarze używają m.in. wypełniaczy – kwasu hialuronowego, hydroksyapatytu wapnia czy tłuszczu własnego pacjenta. Niektóre defekty niweluje się także przy użyciu botuliny. Do tego typu korekt nosa używane są też nici liftingujące.

Źródła:

1. M. Noszczyk, Medycyna piękności, Warszawa 2016, s. 145-153
2. A. Przylipiak (red.), Medycyna estetyczna. Podręcznik dla studentów kosmetologii, Warszawa 2017, s. 137-148